Pisanie pracy końcowej

Skończenie studiów pierwszego stopnia, dla wielu studentów nie oznacza wcale końca ścieżki naukowej, co podyktowane jest między innymi tym, że wykształcenie wyższe magisterskie jest o wiele lepiej punktowane przez pracodawców, co rzutuje też na zwiększone zarobki w przyszłości. Ale studia magisterskie to nie taka prosta sprawa, jak niektórym mogłoby się wydawać. Konsekwencją dwóch kolejnych lat studiów jest napisanie pracy, który to proces wymaga jeszcze większego zaangażowania, wytężenia umysłu i koncentracji, niż w przypadku wcześniejszych form pisemnych. Pisanie prac magisterskich to proces określany także mianem pisania pracy końcowej. I nie powinno nikogo zdziwić stwierdzenie, że jest to proces obiektywnie trudny. Student, pozbawiony już jakiejkolwiek taryfy ulgowej zobligowany jest do wytężenia wszystkich swoich zmysłów, i skupieniu na budowaniu, planowaniu, tworzeniu i realizowaniu przyjętej koncepcji badawczej. Pisanie pracy to nie uzupełnienie tego, co zostało stworzone w pracy licencjackiej. To nie wypełnianie luki, która wcześniej nie została wypełniona. Od studenta piszącego pracę magisterską wymaga się rzetelności, obrotności w temacie, gruntownej wiedzy, i budowania narzędzi badawczych.

Proces pisania rodzi bardzo wiele pytań. Student ma prawo zastanawiać się zarówno nad kwestiami elementarnymi, takimi jak budowa planu, przygotowanie metodologii badań, jak i kwestiami wymagającymi większego zaangażowania, takimi jak możliwości pozyskiwania właściwych źródeł do tematu, który obrał za przewodni. Powszechnie uważa się, że łatwiej mają studenci dzienni, a już najlepiej ci, którzy mieszkają w dużych miastach i mają dostęp do dużych zbiorów bibliotecznych. Sytuacja idealna to taka, gdzie pożądane podręczniki akademickie, fachowa literatura i czasopisma występują w danej bibliotece w liczbie mnogiej, co oznacza ich pozyskanie przez przynajmniej kilku studentów, a nie kolejki (często nawet wielomiesięczne) po jeden egzemplarz.

Z drugiej strony, sytuacja trudna to taka, kiedy studentem jest osoba pracująca, posiadająca jeszcze przy okazji rodzinę, mieszkająca w mniejszym mieście, lub na wiosce, a dojeżdżająca na studia wyłącznie na cykliczne zjazdy, co rzutuje na jej dostępność do źródeł literatury. Czy takiej osobie można odmówić prawa do ambicji? A może powinna posiłkować się tylko i wyłącznie informacjami pozyskanymi z wątpliwej jakości źródeł internetowych? Zdecydowanie nie. Pisanie pracy nie jest procesem, który zarezerwowany jest wyłącznie dla elit intelektualnych. Ma do niego prawo każdy student, który ukończył studia licencjackie, każdy ambitny człowiek, który pragnie rozwijać swoje możliwości, umiejętności a przede wszystkim, który pragnie udowodnić sobie, że chce, może i potrafi. Oczywiście, bywają sytuacje, kiedy w procesie pisania pracy zdarzają się wahania, potknięcia, pojawia się problem w postaci właśnie niemożności dotarcia do źródeł, albo problem wynikający z braku umiejętności edytorskich, czy na przykład silna potrzeba zweryfikowania strony stylistycznej własnej pracy. Wtedy, nic nie stoi na przeszkodzie, abyście Państwo zgłosili się do nas po pomoc. Jesteśmy przekonani, że merytoryczna współpraca z serwisem umożliwi Państwu dotarcie do celu.